Relacja terapeutyczna w procesie psychoterapii, ma szczególne znaczenie – jest czynnikiem leczącym. Wiele uwagi przykłada się też temu, co wnosi w relację pacjent (przeszłość, postawy życiowe, myśli, emocje) oraz, jak reaguje na to psychoterapeuta. Terapeuta jest towarzyszem na drodze poznawania siebie przez pacjenta.
Droga ku poznawaniu siebie prowadzi przez refleksję nad sobą i pozwala uzyskać większe zrozumienie często:
Dzięki uświadomieniu sobie tego, czego do tej pory nie wiedzieliśmy, nie czuliśmy, nie przeżywaliśmy, mamy większą wolność w naszym bieżącym zachowaniu i działaniu. Co często przekłada się na zmiany w sposobie przeżywania i reagowania na spotykające nas w życiu sytuacje, ludzi, podejmowane decyzje, wybory, sposób myślenia, postawy. Pozwala na wprowadzanie korzystnych i adaptacyjnych zmian w różnych obszarach życia, które przyczyniają się do poprawy jego jakości, zwiększenia zadowolenia z siebie, poprawy i satysfakcji z relacji, z ludźmi.
Można powiedzieć, że relacja terapeutyczna jest katalizatorem (czymś, co przyczynia się do powstania jakichś zmian i/lub je przyśpiesza) w procesie odkrywania dotąd nieuświadomionych przyczyn niekorzystnego i/lub sprawiającego cierpienie psychiczne zachowania, postępowania, przeżywania.
Zatem jeśli widzisz potrzebę i chcesz:
oznacza to, że warto zgłosić się do psychoterapeuty po pomoc.
Zapraszamy na konsultację.